اگر واقعا توییتر به جای 140 کاراکتر، اجازه انتشار 10 هزار کاراکتر را بدهد، چه پیش خواهد آمد؟

چند وقت پیش خبر و زمزمه‌ای در اینترنت پخش شد، مبنی بر اینکه توییتر می‌خواهد محدودیت انتشار حداکثر 140 کاراکتر را بردارد و به زودی اجازه انتشار تا 10 هزار کاراکتر را به کاربران بدهد.

این مطلب که از این به بعد می‌توانید 70 برابر پیش توییت کنید، در نگاه اول ممکن است برای دسته‌ای از ما، هیجان‌انگیز بنماید. چه بسیار اوقاتی پیش آمده است که ما نتوانسته باشیم، مقصود خود را در 140 کاراکتر بیان کنیم، مخصوصا برای ما کاربران ایرانی که به جهت استفاده از زبان فارسی، این محدودیت کاراکتر مقداری بیشتر برایمان نمود پیدا می‌کند.

اما اگر توییتر واقعا 10 هزار کاراکتری شود، چه پیش خواهد آمد؟

میزان استقبال، شیوه کاربری کاربران مختلف و مهم‌تر از همه کارکرد توییتر با این تغییر دستخوش تغییر بزرگی خواهد شد که ما در ادامه این پست، در «یک پزشک» به بررسی زوایای مختلف این امر می‌پردازیم:

1- توییتر 10 هزار کارکتری، کاربران را به دو دسته موافق و مخالف تقسیم خواهد کرد:

برخی از کاربران احتمالا به فاصله کوتاهی، توییتر را ترک می‌کنند. اینها کسانی هستند که فلسفه 140 کاراکتری و مینیمال سخن گفتن را می‌پسندیدند و حالا حس می‌کنند که مینیمال‌ها و شیوه‌های خبررسانی آنها، در هیاهوی مطالب طولانی گم شده است. آنها حس خواهند کرد که به آرمان‌های آنها توهین شده است.

این دسته از کاربران مدت‌ها طول کشیده تا گزیده سخن گفتن را یاد بگیرند و حالا این مهارت که به سختی به دست آمده، یک شبه از دست می‌رود.

اما دسته دیگر کاربران سرخوش از رفع محدودیت، از این امر استقبال خواهند کرد.

2- تولیدکنندگان محتوای اصلی، خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها هم به دو دسته تقسیم خواهند شد:

یک دسته از تولیدکنندگان محتوا، حس خواهند کرد که توییتر 10 هزار کاراکتری، حالا دیگر رسانه‌ خوبی برایشان شده است. آنها حالا می‌توانند تحلیل‌ها و تفسیرهای خود را وارد توییتر کنند. آنها دیگر از سوی جوان‌های تازه به دوران‌رسیده‌ای که پیش از این با انبوه کوتاه‌نوشت‌ها، تأثیر رسانه آنها را محدود می‌کردند، تهدید نمی‌شوند. آنها کم کم متوجه می‌شوند که دسته محدود، اما تأثیرگذاری از کاربران با پاسخ‌های طولانی در زیر نوشته‌های توییتری آنها، تعامل خوبی با آنها را شروع می‌کنند.

اما دسته دیگر تولیدکنندگان محتوا، میانه خوبی با این رسانه جدید نخواهند داشت. همه علاقه این رسانه‌ها، در توییتر قدیمی این بود که کاربران را به سایت‌شان بکشانند تا مطلب را به صورت کامل در سایت اصلی بخوانند و با یکی دو کلیک احتمالی، باعث درآمدسازی برایشان بشوند، اما حالا دیگر در غوغای رسانه‌هایی که مطالب را به صورت کامل یا نزدیک به کامل در توییتر می‌گذارند، کسی علاقه‌ای به کلیک روی لینک‌های آنها پیدا نمی‌کند.

3- آدم‌های مشهور هم به دو دسته تقسیم خواهند شد:

می‌دانید که یکی از دلایل موفقیت توییتر این بود که آدم‌های مشهور از ستارگان سینما و خوانندگان گرفته تا ورزشکاران و سیاستمدارها، اکانت‌هایی در توییتر باز کردند.

با هزار کاراکتری شدن توییتر، آنها دیگر نمی‌توانند به آسانی قبل مینیمال سخن بگویند. دسته‌ای از مشاهیر مطمئنا از این امر استقابل خواهند کرد و بعد از هر رخدادی، نظر و تحلیل طولانی خود را خواهند نگاشت. اما دو دسته،‌ از مشاهیر نمی‌توانند کار مشابهی کنند:

الف- آنهایی که اصولا خودشان یا تیم مدیریت‌کننده رسانه اجتماعی‌شان، غنای فکری یا مهارت نوشتاری چندانی ندارند. در توییتر 140 کاراکتری یک ستاره موسیقی پاپ می‌توانست، بعد از واقعه تروریستی پاریس، یک عکس و یک خط نوشته بگذارد و تمام! اما حالا از او انتظار نوشتن مطالب طولانی و مؤثرتری می‌رود. اگر هم این کار را نکند، نوشته کوتاه بی‌رمق‌اش را با نوشته زیبای یک سلبریتی دیگر مقایسه خواهند کرد و به سخره‌اش خواهند گرفت. این است که اصولا، این آدم مشهور ممکن است حس کند که دیگر توییتر جای او نیست.

ب- آنهایی که اصولا طولانی و دقیق سخن گرفتن را به صلاح نمی‌دانند. آدم‌های سیاسی یا مشهور، خیلی وقت‌ها ترجیح می‌دهند که با عکس‌العملی گنگ و محافظه‌کارانه، در توییتر موضع بگیرند. آنها حس می‌کنند که نوشته طولانی ممکن است آنها را به دام بیندازد و ممکن است ناخواسته حرف‌هایی بزنند که همان زمان یا در آینده به دردسرشان بیندازد. درست به همین خاطر، دیگر از یک توییتر هزار کارکتری مهاجرت خواهند کرد.

4- یک سرویس وبلاگ‌نویسی و انتشار محتوای هیجان‌انگیز با یک دیگ جوشان با غذایی بدمزه؟!

ما ایرانی‌ها در مواردی استاد استفاده نامتعارف از فناوری‌های هستیم. حالا در نظر بگیرید که یک سرویس پیدا شود که کمی اجازه کاربری دوگانه را بدهد. مثلا اینستاگرام را در نظر بگیرید که هدف اصلی‌اش اشتراک عکس‌هایی بود که خودمان گرفته بودیم. اما مدت‌هاست که اینستاگرام، دیگر آن اینستاگرام سابق نیست، حالا اینستاگرام در واقع وبلاگ، فروشگاه کوچک و رسانه تبلیغاتی خیلی‌ها شده است.

حالا توییتر را در نظر بگیرید، در حال حاضر توییتر 140 کاراکتری، منبع خوبی برای دسترسی به اخبار لحظه‌ای، عکس‌العمل‌های آنی کاربران و کوتاه‌نوشت‌های آنها از زندگی است. اما یک توییتر هزار کاراکتری، دیگر این طور نخواهد بود.

دسته‌ای از کاربران حتما سعی می‌کنند از رسانه جدید، به صورت شایسته استفاده کنند و توییتر را تبدیل به یک نوع سرویس وبلاگ‌نویسی خاص خواهند کرد. اما می‌شود حدس زد که کوتاه‌زمانی بعد، سیلی از مطالب کپی پیستی وارد توییتر شود و کمی بعد هم کاربرانی آن را مملو از جوک و مطالب سطحی کنند. با رسیدن این مرحله از کاربری، دیگر کسی مطالب برجسته معدود کاربران اهل فکر را نخواهد دید.

5- توییتر ممکن است محبوب‌تر شود، اما این خطر هم وجود دارد که به دره سقوط کند

آیا کسی سایت دیگ digg‌ یادش است؟ این سایت زمانی یکی از سایت‌های بسیار محبوب وب بود. اما یکی دو تغییر بزرگ در این سرویس که ظاهرا باید محبوب‌ترش می‌کرد، باعث شد که ناگهان افول کند و الان یک سایت کامل نامحبوب شده است.

کاربران اینترنت ملزم به وفاداری دائمی به هیچ سایتی و سرویسی نیستند، حتی اگر این سایت توییتر باشد.

بنابراین عشاق توییتر، ممکن است که یک سایت آشفته را که در آن یک دسته همچنان مینیمال می‌نویسند، بعضی پرگویی می‌کنند، بعضی در آن وبلاگ می‌نویسند و برخی هم کپی پیست را نپسندند.

اما خب، ما از برنامه دقیق توییتر بی‌اطلاع هستیم. اگر شایعه هزار کاراکتری شدن توییتر درست باشد، ممکن است، توییتر یک رابط کاربری خوب برایش در نظر گرفته باشد. ممکن است با ویژگی‌های خوب، میزان پراکندگی و آشفتگی محتوا و نامتجانس بودن آنها با هم را کاهش بدهد. در این صورت این احتمال را هم باید در نظر گرفت که توییتر همه خوبی‌های سرویس‌های مختلف اینترنتی مثل سرویس‌های وبلاگ‌نویسی رایگان، سرویس‌های اشتراک عکس را در کنار خمیرمایه اصلی خود، حفظ کند و یک غول بزرگ‌تر تبدیل شود.

البته در انتها من واقعا امیدوارم که این تغییر هزار کاراکتری شدن، توییتر رخ بدهد، چون اصلا دوست ندارم چند ماه بعد که این پست را مرور می‌کنم، متوجه شوم این همه قلم‌فرسایی‌ام، بیهوده بوده است!!