عینک گوگل، سیم کارت نخواهد خورد و از طریق وای فای یا تترینگ تبادل دیتا خواهد کرد
در «یک پزشک» بیشتر از گجت‌های به بازار نیامده دیگر، در مورد عینک گوگل می‌نویسم، چون بر این باورم که این گجت پوشیدنی، چیزی است که منجر به تغییری جدی در فناوری و کاربری ما خواهد شد.
بر اساس تازه‌ترین اخبار عینک گوگل در انتهای سال 2013 با قیمتی کمتر از 1500 دلار در دسترس کاربران قرار خواهد گرفت. همان طور که در پست قبلی در مورد عینک گوگل نوشته بودم، گوگل به زودی به منتخبی از علاقه‌مندان این امکان را خواهد داد که نسخه آزمایشی عینک را بخرند و آزمایش کنند.
در مورد عینک گوگل، حرف و جدیث بسیار است. گوگل در حال کار بر روی ظاهر این عینک است تا آن را بیشتر با مُد روز هماهنگ کند تا کاربرانش وقتی آن را به چشم می‌زنند، شبیه آدم‌فضایی‌های عجیب نشوند!
دردسرهای قابل پشبینی در مورد حفظ حریم خصوصی هم حالا قابل پیشبینی هستند.
اما نگاهی ظاهری به عکس‌های منتشر شده و وزن سبکی که این عینک باید داشته باشد و میزان شارژ باتری آن، همیشه این سوال را برایم پیش می‌آورد که تبادل دیتای این وسیله به چه صورت خواهد بود. به عبارت دیگر می‌خواستم بدانم که گوگل چطور در عین حفظ سبکی و کارایی این وسیله را «سلولار» هم خواهد کرد.
بر اساس تازه‌ترین خبر، عینک گوگل سلولار نیست یعنی سیم کارت نمی‌خورد و برای تبادل دیتا از وای فای یا تترینگ دیتا از گوشی‌های اندرویدی یا آی‌فون استفاده خواهد کرد.
بنابراین گوگل مشکل گنجاندن تجهیزات رادیویی و مصرف شارژ باطری و مشکلات پیرامونش را به نوعی دور زده است.
در واقع راهبرد اصلی گوگل در مورد همه سرویس‌های اینترنتی و نرم‌افزارها و گجت‌هایش این است که به هر نحو ممکن میزان مصرف دیتا را توسط کاربارن افزایش بدهد. چرا که وب‌گردی بیشتر مساوی است با کلیک بر روی آگهی بیشتر. درست به همین خاطر است که گوگل ابایی از باز گذاشتن گجت انقلابی‌اش روی آی‌دیوایس‌ها هم ندارد.
خوبه دیگه! با این تیر دوتا نشون میزنه، هم نکسوس میفروشه و هم گلس! احتمالاً برای فروش هر جفت دیوایس تخفیف هم میدن! 🙂
بعد از پنج روز دوری از نت و قطعی و … از وابستگی که شبکه اینترنت پیدا کردم متعجب شدم ! با دیدن ابزار های پوشیدنی مثل همین گوگل گلاس و در آینده … این وابستگی تا کجا پیش میره ؟!
وابستگی که شما ازش حرف می‌زنید وقتی مهمه که دسترسی بهش راحت نباشه!
الآن تقریبا زندگی بدون موبایل و تلفن برای هیچ کسی قابل تصور نیست، ما بهش وابسته‌ایم ولی اصلا اون رو احساس نمی‌کنیم، چون همیشه و همه‌جا کار خودش رو انجام می‌ده.
اینترنت هم همین وضعیت رو داره!
جدای از اعتیاد و وابستگی به شبکه‌های اجتماعی و یا وب گردی، که بحثش جداست، چیزی مثل گوگل گلس درواقع یک ابزار ارتباطیه و خوب اگر اینترنت مناسب و همه گیر وجود داشته باشه به راحتی می‌شه ازش استفاده کرد!
درواقع به جایی می‌رستیم که مثل وابستگی به اکسیژن، به اینترنت هم وابسطه می‌شیم، ولی هوا همه جا هست و ما هیچ‌وقت به این که اگه هوا نباشه چیکار کنیم، فکر نمی‌کنیم.
بر اساس عکسی که گذاشتید…
یعنی می شه، عدسی طبی هم به فریم این عینک وصل کرد :-؟
خوب می شه این جوری!
همچین برنامه‌ای هم وجود داره.
خوب با این وجود گوگل گلس تو ایران کاربرد چندانی نخواهد داشت. چون تترینگ دیتا و وای‌فای همه جا (و اکثر جاها) نداریم