داستان پسر گمشده هندی که بعد از 25 سال با گوگل ارث موفق به یافتن خانواده‌اش شد، فیلم شد – فیلمی با حضور نیکول کیدمن

سال 1391 برایتان خبر خیلی جالبی را نقل کردم. خبر مربوط به یک بازرگان هندی‌تبار به نام سارو بیرلی بود. او در کودکی، در سن 5 سالگی وقتی همراه برادرش سوار قطار بود، گم شده بود. خانواده‌اش تصور می‌کردند که او مرده است، اما او زنده بود و با گذایی غذا تهیه می‌کرد و آواره ایستگاه‌های راه آهن هند بود. سرانجام او به پلیس مراجعه کرد. او را تحویل یک انجمن نگهداری از یتمیان دادند، اما از آنجا که کودک اطلاع درستی در مورد محل زندگی‌اش نداشت، موفق با یافتن خانواده‌اش نشدند. سرانجام خانواده‌ای استرالیایی او را به فرزندخواندگی پذیرفتند.

به طور همزمان مادر سارو، علیرغم اینکه پلیس به او گفته بود که فرزندش احتمالا مرده، دست از جستجو برنداشت، اما جستجوهای او بی‌نتیجه بود و او هر هفته برای نیایش و دعا به یک معبد می‌رفت و به یاد پسرش گل سرخ می‌برد.

سال‌های گذشت و سارو در محیط استرالیا بزرگ شد، زبان هندی را فراموش کرد، کاملا انگلیسی آموخت و فارغ‌التحصیل رشته تجارت و مهمانداری شد. اینجا بود که به فکرش رسید که از گوگل ارث استفاده کند و با استفاده از خاطراتش دنبال محل زندگی‌اش بگردد.

خاطرات او بسیار محو بودند. او حتی نام ایستگاهی که در آن گم شده، یعنی ایستگاه بورهانپور را به خاطر نمی‌آورد و فقط می‌دانست با حرف بی شروع می‌شود.

در یکی از شب‌های سال 2011، او در هنگام جستجو در گوگل ارث، به صورت حدسی و با در نظر گرفتن اولین ایستگاهی که بعد از گم شدن سر از آن درآورده بود و سرعت متوسط قطارهای هند، به ایستگاه رسید. به شهری به نام خاندوا رسید. یه یاد آورد که در کودکی چشمه‌ای نزدیک خط آهن بود که در آن بازی می‌کرد و این مسئله با چیزی که در گوگل ارث می‌دید مطابقت داشت.

حالا که حدس می‌زد، ایستگاه راه آهن محل زندگی کودکی‌اش، کجا باشد، کارش آسان شده بود. به فیس‌بوک رفت و یک گروه پیدا کرد که اعضایش اهالی خاندوا بودند. تماس با آنها، حدس او را تقویت کرد که این شهر واقعا زادگاه او است.

سرانجام به این شهر سفر کرد و از اهالی آنجا پرس و جو کرد و آنها او را با خانواده‌ای آشنا کردند که 25 سال پیش، فرزندشان را از دست داده بودند. او عکس‌هایی از خود، در زمانی که گم شده بود، همراه داشت.

نشان دادن آن عکس‌ها به خواهر و برادر دیگرش، تأیید کرد که او واقعا موفق شده است، خانواده‌اش را پیدا کند!

این موضوع سر و صدای در هند و رسانه‌‌های بین‌المللی پیدا کرد.

سارو حالا در شهر هوبارت زندگی می‌کند و با خانواده اصلی‌اش مرتب تماس می‌گیرد. البته مادرش برای اینکه با او تماس بگیرد به خانه همسایه‌اش می‌رود و از کامپیوتر آنها استفاده می‌کند. سارو امیدوار است که بتواند برای مادرس یک خانه بخرد تا او برای تأمین هزینه اجاره خانه، مجبور به کار به عنوان نظافتچی نباشد.

او در سال 2012 یک کتاب با عنوان مسیر طولانی به سوی خانه نوشت.

امروز به صورت تصادفی متوجه شدم که اکران فیلمی با اقتباس از این کتاب و حادثه به نام Lion شروع شده است.

این فیلم را گارث دیویس کارگردانی کرده است و به جز نیکول کیدمن، یک هنرپیشه نام‌آشنای دیگر هم ندارد، هنرپیشه‌ای که او را نخستین بار با فیلم میلیونر زاغه‌نشین شناختیم، یعنی دو پتل.

عکس بالا: سارو بیرلی (راست)، در کنار دو پتل (چپ)

این فیلم نخستین بار در جشنواره فیلم تورنتو ، در 10 سپتامبر، به نمایش درآمد.

در کانال تلگرام «یک پزشک پلاس» می‌توانید ویدئوی تریلر این فیلم و همچنین ویدئویی که در آن سارو بیرلی، در جریان یک سخنرانی، در مورد شیوه جستجوی خانواده‌اش با گوگل ارث توضیح می‌دهد، را تماشا کنید.