تاریخچه سرنگ

دیروز پستی داشتم درباره تاریخچه دوربین‌های موبایل دوربین‌دار، در پست امروزم در مورد تاریخچه سرنگ می‌نویسم:

در زندگی روزمره از وسایل و ابزارهایی استفاده می‌کنیم که از فرط استفاده وجودشان ‏برایمان کاملا عادی شده است و شاید گاه تصور کنیم ، این ابزارها به خودی
خود به وجود ‏آمده‌اند. دانستن تاریخچه ابداع و اختراع این وسایل و روند پیشرفت در آنها می‌تواند برای ‏هر کسی جالب باشد ، چندان تقاوتی نمی‌کند که این وسیله «چرخ» باشد و یا یک ‏‏«پردازنده» پیشرفته کامپیوتر.‏

در این نوشته می‌خواهم مختصری درباره تاریخچه سرنگ بنویسم ، وسیله ارزان و ‏ساده‌ای که شاید پرمصرف‌ترین وسیله مورد استفاده در پزشکی باشد.‏

قبل از اینکه درباره تاریخچه اختراع سرنگ بنویسم ، باید تعریفی کوتاه از این وسیله ‏داشته باشم. این روزها هرگاه نام سرنگ را می‌شنویم ، در وهله اول به یاد
سرنگ ‏پزشکی می‌افتیم که تشکیل شده از یک پمپ پیستونی که می‌تواند با فشار دست در ‏یک استوانه به جلو عقب برود و در انتهای خود یک سوراخ دایره‌ای کوچک دارد و در این ‏محل می‌تواند به یک سوزن ظریف میان‌تهی متصل شود و برای تزریق و یا کشیدن مایعات ‏و گازها مورد استفاده قرار گیرد. اما اگر اشکال ابتدایی سرنگ‌ها را مد نظر قرار دهیم ، ‏تاریخچه سرنگ به میزان زیادی متفاوت می‌شود:‏

129 تا 200 سال قبل از میلاد مسیح : جالینوس ، طبیب یونانی ، شکلی ابتدایی از ‏سرنگ را ایجاد کرده بود که به یاری آن در هنگام تشریح مردگان می‌توانست
خون را به ‏رگ‌های مغزی تزریق کند.‏

قرن نهم میلادی : پزشکی عراقی- مصری به نام علی الموصلی از یک شیشه ‏استوانه‌ای میان‌تهی برای ساکشن و برداشتن کاتاراکت استفاده کرد.‏

سال 1760 : اشکال ابتدایی تزریق درون وریدی و انفوزیون مایعات شروع شد.‏

سال 1844 : یک پزشک ایرلندی به نام دکتر فرانسیس رایند ، سوزن میان‌تهی را اختراع ‏کرد.‏

سال 1853 : در این سال دکتر الکساندر وود (متولد سال 1817) ، نوعی از سرنگ را که ‏می‌توانست برای تزریقات زیرجلدی به کار رود اختراع کرد. دکتر وود از سال 1850 دبیری ‏کالج سلطنتی ادینبورگ را برعهده داشت . وی با قرار دادن یک سوزن میان‌تهی در انتهای ‏یک پیستون فلزی توانست شکلی تقریبا امروزی از سرنگ را اختراع
کند . وی در آن سال ‏در مجله پزشکی مقاله کوتاهی با این عنوان چاپ کرد: “روشی تازه برای درمان نورالژی با ‏استفاده مستقیم از مخدرها در نقاط دردناک”. در این مقاله وی به این مطلب اشاره کرده ‏بود که شیوه وی می‌تواند برای تزریق سایر داروها هم مورد استفاده قرار بگیرد و منحصر ‏به تزریق مخدرها نیست. ‏


الکساندر وود

درست در همین زمان و به طور جداگانه یک پزشک فرانسوس به نام دکتر چارلز پراواز ، ‏اختراع کاملا مشابهی انجام داد و توانست یک سرنگ فلزی ایجاد کند. وی از
اختراعش ‏برای درمان آنوریسم استفاده کرد. دکتر پراواز یک ارتوپد بود و گرچه به خاطر اختراع ‏سرنگ مشهور شد ولی کارهای بسیار جالبی در درمان اسکولیوز و دررفتگی مادرزادی ‏مفصل هیپ هم انجام داد.‏ سرنگ‌های واکسناسیون : مخترع سرنگ‌های ویژه واکسناسیون شخصی به نام بنجامین ‏روبین بوده است.‏


چارلز پراواز

سال 1949 : در این سال سرنگ‌های یک بار مصرف به وسیله آرتور اسمیت اختراع شد.‏

سال 1954 : سرنگ‌های یک بار مصرف به تولید انبوه رسیدند و در این سال به وسیله ‏دکتر جوناس سالک برای تزریق واکسن پولیوی جدید سالک به یک میلیون کودک ‏آمریکایی مورد استفاده قرار گرفتند. این سرنگ‌ها برای اولین بار شیشه‌ای بودند.‏

سال 1955 : شرکت ‏Roehr‏ ، سرنگ پلاستیکی یک بار مصرف تولید کرد.‏

سال 1956 : یک فارماکولوژیست نیوزیلندی به نام کولین مورداک ، امتیاز سرنگ‌های ‏پلاستیکی یک بار مصرف را به ثبت رساند.‏

سوزن‌های میکرو : سوزن‌ میکرو یک ابزار بدون درد جهت تزریق محسوب می‌شود. یک ‏سوزن میکرو از 400 سوزن سیلیکونی میکروسکوپی تشکیل شده است. شکل ابتدایی ‏این وسیله به وسیله ‏Mark Prausnitz‏ استاد مهندسی شیمی انستیتوی فن‌آوری ‏جورجیا و یک مهندس الکترونیک به نام مارک الن اختراع شد.‏

2 دیدگاه

دکمه بازگشت به بالا
[wpcode id="260079"]