حالا گوگل به ماشین هوش مصنوعی خود خوابیدن و رؤیا دیدن را آموزش می‌دهد!
وقتی صحبت از هوش مصنوعی می‌شود، گوگل را باید بی‌شک یکی از پیشگامان دانست. چند وقت پیش الگوریتم هوش مصنوعی گوگل توانسته بود یک بازیکن حرفه‌ای بازی فکری Go را شکست بدهد، حتی اخیرا گوگل مشغول آموزش دادن پیش‌بینی آینده نزدیک به هوش مصنوعی خود شده بود.
اما آخرین حقه‌ای که هوش مصنوعی گوگل در حال‌آموختن آن است، خوابیدن است!
در نگاه نخست، خیلی احمقانه به نظر می‌رسد که ما ماشینی درست کنیم و بعد به آن کار نکردن و خاموش شدن را آموزش بدهیم. آخر آنها درست شده‌اند که همیشه آماده خدمت به ما باشند.
اما گوگل حتما برای کار خود هدفی آینده‌بینانه داشته است.
ماشین‌های هوش مصنوعی برای اینکه بتوانند بر مشکلات پیچیده غلبه کنند باید فکر کردن به سبک انسان را بیاموزند. هیچ دقت کرده‌اید که گاهی در طول روز، تلاش شدید شما برای حل کردن یک مسئله به نتیجه منجر نمی‌شود. ناامید به بستر می‌روید و بدون فکر روی قضیه می‌خوابید و ناگهان صبح که برمی‌خیزید، می‌بینید که چیزی به شما الهام شده؟!
لازمه خلاقیت و حل کردن مسائل پیچیده این است که بتوانیم به مسائل از زاویه متفاوتی نگاه کنیم. گاهی کلنجار رفتن با مسائل از راه‌های معمول، هیچ نتیجه‌ای در بر ندارد. ناچار باید وقفه‌ای ایجاد کنید تا ناگهان زاویه دید دیگری جلوی دید شما هویدا شود.
حالا گوگل به این فکر افتاده که همین مکانیسم را در هوش مصنوعی خود، شبیه‌سازی کند.
در نخستین گام گوگل، الگوریتمی را که در بازی‌های آتاری 2600 استاد بود انتخاب کرد. اسم این الگوریتم deep-Q network یا DQN بود. بعد تلاش شد که به این الگوریتم آموزش داده شود که چطور دیتای پیروزها و شکست‌هایش را ذخیره کند، آفلاین شود و در این حین آماده شود که بدون تلاش فعال از مسیر معمول، بعد از آنلاین شدن، مؤثرتر عمل کند.
این خبر من را بی‌اختیار یاد عنوان کتاب‌های «آیا آدم‌مصنوعی‌ها خواب گوسفند برقی می‌بینند» فیلیپ ک. دیک یا «رؤیای روبات‌ها»ی آسیموف انداخت.
