وقتی به بچه‌های امروزی، ماشین تحریر قدیمی بدهید، چه می‌شود؟

نمی‌دانم تجربه کار با ماشین تحریر را دارید یا نه؟

من هم تجربه کار با ماشین تحریر را دارم، هم دستگاه تلکس را.

الان شاید خیلی از شماها شاید زمانی را که تلگراف مرسوم بود، از یاد برده باشید، اما زمانی در کودکی یکی از سرگرمی‌های من رفتن به اداره پدرم و کار با دستگاه تلکس یا به صورت دقیق‌تر تله‌پرینتر بود.

آن زمان داستان‌ها و متن‌ها را با دستگاه تایپ می‌کردم، هم‌زمان متن روی نوارهایی زردرنگ پانچ می‌شد.

در آن دوره مرسوم بود که متن تلگراف‌ها در یک مرحله تایپ می‌شد و روی نوارهای پانچ ذخیره می‌شد، بعد با ارتباط مایکروویو یا خط تلفن عادی، این نوارهای پانچ در دستگاه قرار داده می‌شدند، تا به سرعت به شهرهای دیگر ارسال شوند. در مقصد دستگاه تله‌پرینتر، اطلاعات ارسال را پرینت می‌کرد.

همان طور که شاید هیچ چیز نتواند حس و حال یک نامه کاغذی را منتقل کند، تجربه کار با ماشین تحریر هم با کامپیوترها و واژه‌پردازها قابل تکرار شدن نیست.

خیلی هیجان‌انگیز است که آدم ببینید هر وقت یک دکمه را فشار می‌دهد یک حرف برمی‌خیزد و به نوار جوهر برخورد می‌کند و به کاغذ برخورد می‌کند. حرکت کاغذ و صدای ماشین تحریر برای خودش جالب بود.

این روزها به خاطر جاسوسی و حفاظت اطلاعات، برخی از کشورهای از جمله روسیه، دوباره در برخی از نهادها به این فناوری قدیمی روی آورده‌اند. اما سوای این کاربرد امنیتی نو، دیگر نسل ماشین‌های تحریر را باید انقراض‌یافته بدانیم.

حالا تصور کنید که به بچه‌های امروزی که جز برخی از فیلم‌ها و سریال‌ها، ماشین تحریر را ندیده‌اند و همواره با تبلت و کامپیوتر کار کرده‌اند، ماشین تحریر بدهیم و از آنها بخواهیم رازش را کشف کنند.

حاصل این تجربه جالب ویدئویی است که می‌توانید در همین جا از آپارات ببینید: