عکاسان بزرگ جهان – قسمت دوم: یوناس بندیکسون

یوناس بندیکسن یک عکاس خبری نروژی است. در دنیایی که هر لحظه میلیون‌ها عکس در شبکه‌های اجتماعی، فلیکر و اینستاگرام وارد می‌شوند، تفاوت عکس خوب با عکس معمولی یا بد چیست؟ در ایده عکاس و داستانی که در پشت هر عکس می‌بینید و در یک شات به صورت مختصر و مفید عرضه می‌کند.

او یک پروژه عکاسی هفت ساله را دنبال کرد که هدف از آن عکاسی از مناطق دورافتاده اتحادیه جماهیر شوروی سابق بود.

البته او به مناطق دورافتاده و دوردست دیگری هم سز زده است: زاغه‌های نایروبی، بمبئی، کاراکاس و جاکارتا.

بندیکسن در حال حاضر در نیویورک زندگی می‌کند، کارهایش در نشنال جئوگرافیک و نیوزویک چاپ می‌شوند و برنده جوایز معتبر متعددی مثل World Press Photo شده است.

در اینجا به تعدادی از عکس‌های او نگاه می‌کنیم:

مولداوی – استان جداشده Transdniester که از بسیاری جهات زنده‌کننده نوستالژی کمونیست‌ها است، در این عکس کلاغ‌ها را بر فراز مجسمه لنین می‌بینید:

عکس دیگری از خیابان‌های این شهر، طی یک بوران:

وزیر دفاع در حالی که یک موشک Alazan را درست گرفته است، این عکس در سال 1992 در طی یک درگیری جزئی با مولدوای گرفته شده است. این موشک، موشک بدنامی است، چون بعضی‌ها عقیده دارند که در آن از مواد رادیواکتیو استفاده شده است و بعد از انفجار با آزاد کردن مواد رادیواکتیو باعث آلودگی محیط می‌شود (بمب کثیف).

آیین مذهبی غسل تعمید روی یک رود یخ زده:

گرجستان – ابخازیا- سال 2005 – پیرزن به آرامی به سمت آپارتمان مخروبش می‌رود:

آبخازیا- مردی که دارو ندارش این خرس است و با گرفتن 10 روبل به توریست‌ها اجازه عکاسی از آن را می‌دهد:

ناگورنو قره باغ:

ازبکستان:

منطقه آلتای روسیه و گاوهایی که ظاهرا به خاطر مسمومیت ناشی از خاک آلوده با سوخت موشک مرده‌اند:

مخزن سوخت موشک سایوز اینجا افتاده است:

و سرانجام این عکس شاهکار: روستایی‌ها از قسمتی که از فضاپیمایی که روی زمین افتاده است، ضایعات را جدا می‌کنند. هزاران پروانه در همین حال آنها را احاطه کرده‌اند: