نقاشی محبوب «دختر چینی»

در دنیای شبکه‌های اجتماعی، بسیار پیش آمده است که ویدئویی که بی‌خود و بی‌جهت محبوب و پربیننده شود. محبوب شدن غیرمترقبه این ویدئوها یا اصلاحا «وایرال» شدن آنها، چندان قابل پیشبنی نیست و نمی‌شود خصوصیات مشترک خاصی را در آنها پیدا کرد.

اما در دهه‌ها قبل که خبری از اینترنت نبودند، بعضی از عکس‌ها و نقاشی‌ها به همین سبک به صورت پوستر و تابلوهای دیواری و کارت پستال، محبوب و فراگیر می‌شدند.

برای مثال من این نقاشی مادر و کودک یادم می‌آید که زمانی در قهوه‌خانه‌ها و پست اتوبوس‌ها و مینی‌بوس‌ها در ایران به کرات دیده می‌شد:

به شیوه مشابهی در کشورهای خارجی هم بعضی از نقاشی‌ها محبوب می‌شدند، یکی از آنها تابلوی دختر چینی یا بانوی سبز نام دارد که در سال 1950 توسط ولادیمیر ترتچیکف کشیده شده بود.

در دهه 1960 و 1970 این نقاشی بسیار محبوب شد و  کپی‌های چاپ شده آن، بسیار پرفروش شده بود و موفقیت تجاری زیادی به همراه داشت.

تابلوی اصلی در 20 مارس سال میلادی جاری به مبلغ 1.5 میلیون دلار توسط یک جواهرفروش انگلیسی خریداری شد.

این تابلو آنقدر معروف است که نشان این محبوبیت را می‌شود در حضور آن در فیلم فرنزی آلفرد هیچکاک یا مثلا ویدئو کلیپ جدید دیوید بووی شاهد گرفت.

مدل این نقاشی «پون سو سان» نام دارد، زمانی که او مدل این نقاشی قرار گرفت، او در کیپ تاون آفریقای جنوبی کار می‌کرد، در اینجا سیمای کنونی او را می‌بینید:

در آن زمان ترتچیکف چندان مشهور نبود، پس او با تردید پیشنهاد را پذیرفت و به خانه ترتچیکف رفت، در آنجا او لباس ابریشم همسر ترتچیکف را به تن کرد.

خیلی‌ها از «پون سو سان» پرسیده‌اند که قیافه متفکرش در پرتره به خاطر چیست و به چیز فکر می‌کرده است.

او می‌گوید که در آن زمان به چیزی جز زندگی تیره‌بختانه ترتچیکف نمی‌کرده است، ترتچیکف در زمان جنگ زمانی بعد از بمباران کشتی‌اش، مجبور شده بود، سه هفته بدون غذا در یک قایق سر کند و بعد از آن توسط ژاپنی‌ها اسیر شده بود.

منبع