«لیپ»، شیوه نوین تعامل و کار با کامپیوترها

نویسنده‏ مهمان: مهدی غیاثی (دو برنامه‌‏نویس): امروزه گوشی‏های هوشمند و تبلت‌‏ها برای بسیاری از مردم در دسته‏ لوازم روزمره قرار گرفته است. این گجت‌‏ها دارای سیستم ‏عامل و اپلیکیشن‏‌هایی هستند که برای کار و تعامل با آنها باید از صفحه نمایش را لمس کرد.

با این وجود، هنوز لپ‌‏تاپ‌‏ها و حتا کامپیوتر‏های دسکتاپ کاربرد خود را از دست نداده‌‏اند، اما شاید کار با آن‏ها – در مقایسه با کار با صفحه‌‏های مولتی‌‏تاچ گجت‏‌های جدید و محیط‏‌های کاربری جذاب آن‏ها – چندان دل‏چسب به نظر نرسد.

هرچند که تعداد زیادی لپ‌‏تاپ با صفحه‏ لمسی، و همچنین چندین مدل مانیتور لمسی توسط برخی شرکت‏‌ها معرفی شده است، اما، همان طور که در مقاله‏ «چگونه ویندوز 8، نسل بعدی پی‏‌سی‌‏ها را شکل می‌‏دهد؟» گفته شد، این پرسش مطرح است که آیا اگر شما واقعاً پشت میزی نشسته باشید و در حال کار کردن با یک پی‌‏سی یا لپ‌‏تاپ لمسی باشید، استفاده از صفحه‏ لمسی برای شما آسان، کاربردی و لذت‏بخش خواهد بود؟ تصور کنید که در لحظه‌‏ای که تصمیم به لمس صفحه می‏گیرید، باید کمی به جلو خم شوید، دستانتان را از روی صفحه کلید و ماوس بردارید و به صفحه‏ لمسی برسانید و کار خودتان را انجام دهید.

به نظر نمی‏‌رسد که لمسی بودن مانیتور در لپ‌‏تاپ‏ها و پی‌‏سی‏ها، دست کم با ساختار فیزیکی کنونی، به اندازه تبلت‌ها و گوشی‌ها کاربردی باشد. اما به غیر از سیستم سنتی ماوس و سیستم نوین لمسی، راه حل دیگری هم پیش رو است:
حسگر حرکتی Leap Motion (که از آن به طور خلاصه به نام Leap یاد می‏شود)، به شما اجازه می‏دهد که بدون لمس صفحه، به وسیله‏ی انگشتان خود با رایانه تعامل داشته باشید!

استفاده از Leap آسان است، نیازی به لمس مانیتور نیست، پس مانیتور زیبای شما تمیز و دست‌‏نخورده باقی خواهد ماند!

Leap که از یک iPod هم کوچکتر است، فضایی به حجم 8 فوت مربع (تقریباً به اندازه‏ی کره‌‏ای به شعاع 80 سانتی‏متر) را پوشش می‏دهد. همچنین شما می‏توانید با شبکه کردن چند دستگاه Leap، فضای بیشتری را تحت پوشش قرار دهید.

شاید بپرسید که Leap با کینکت مایکروسافت چه تفاوتی دارد؟ در پاسخ باید گفت که Leap تنها برای انگشتان ساخته شده است و طبق گفته‏ سازندگان آن، 200 برابر از سایر حسگر‏های حرکتی موجود در بازار دقیق‌تر است.

خبر خوش این‏که Leap به طور کامل از محیط مولتی‌‏تاچ ویندوز 8 پشتیبانی می‏‌کند و پشتیبانی از لینوکس هم در دستور کار گروه سازنده‏ی دستگاه قرار دارد، سرگرمی و بازی هم با Leap بسیار لذت‏بخش خواهد بود!

اما برد دستگاه ممکن است برای لم دادن روی صندلی و کار با کامپیوتر دسکتاپ کم باشد، و شما مجبور شوید که از چند دستگاه Leap به صورت شبکه استفاده کنید.

همچنین شاید این وسیله نتواند جایگزین کاملی برای ماوس باشد، چرا که بی‏گمان استفاده از آن برای بسیاری از نرم‌‏افزار‏های قدیمی که برای ماوس طراحی شده‌‏اند، دشوار خواهد بود. قیمت آن (70 دلار) نیز چندین برابر یک ماوس معمولی است.

در هر صورت، این محصول می‏‌تواند تعامل با کامپیوتر‏های دسکتاپ و لپ‌‏تاپ‌‏ها را بهبود ببخشد. در صورت استقبال مردم از این محصول، احتمالاً شرکت‌‏های دیگر نیز به این عرصه توجه بیشتری خواهند کرد. از جمله‏ دیگر حسگر‏های حرکتی که ممکن است در آینده‏ نزدیک کارایی خوبی – مانند Leap یا حتا بهتر از آن – را ارائه کنند، می‏توان به کینکت بعدی اشاره کرد که احتمالاً در سال میلادی آینده معرفی خواهد شد.

در پایان هم بد نیست نگاهی به ویدئوی معرفی Leap بیندازید: