فریدا و بیمارستان هنری فورد

عموما ما با «فریدا کالو» وقتی آشنا شدیم که در سال 2002 ، هالیوود فیلمی از زندگی وی با بازی «سلما هایک» در نقش وی ساخت.

امسال صدمین سال تولد فریدا است و به همین خاطر کشور زادگاهش یعنی مکزیک مراسمی برای گرامی‌داشت وی برپا خواهد کرد.

نیویورکر هم در مقاله‌ای که پریروز منتشر کرد ، به ستایش از این چهره شاخص مکزیک و قدیس فمینیست‌ها و هنر نقاشی‌اش پرداخت.

نویسنده نیویورکر ، در مقاله‌اش وی را بهترین نقاش سورئالیست قرن بیستم دانسته و فقط سالوادور دالی را آن هم در بعضی از آثار برجسته‌اش ، بهتر دانسته است.

فریدا زندگی بسیار پرتلاطمی داشت ، در ویکی‌پدیای فارسی می‌توانید خلاصه‌ای از بیوگرافی وی را بخوانید.

جالب است بدانید که فریدا علاقه داشت پزشک شود ولی یک تصادف وحشتناک اتوبوس و جراحات وسیعی که دید ، باعث شد وی در تصمیم خود تجدید نظر کند.

تقریبا یک سوم نقاشی‌های فریدا ، پرتره‌هایی هستند که وی از خود کشیده است. در بسیاری از آثار فریدا آثار صدمات روحی و فیزیکی که وی متحمل
شده نمودار هستند.

فریدا کالو هیچ وقت نتوانست بچه‌دار شود که عمدتا به خاطر آسیب‌هایی بود که متعاقب تصادف به لگنش وارد شده بود. وی مجموعا سه بار دچار سقط جنین شد ، بعد از دومین سقط در سال 1932 ، وی یکی از تایلوهای مشهورش را با عنوان «بیمارستان هنری فورد» کشید.

در این نقاشی فریدا روی تخت بیمارستان دیده می‌شود ، در حالی که ملافه‌های زیرش خون‌آلود هستند و قطره اشکی از گونه‌اش روان است. 6 تصویر در اطراف فریدا دیده می‌شود که با بند ناف به شکم فریدا متصل هستند.