فاصله کم نبوغ و جنون
یک مرد مکزیکی که تقریبا نیمی از عمر خود را در یک بیمارستان روانی در آمریکا طی کرد ، اکنون به عنوان یکی از غول‌های هنری قرن بیستم مورد ستایش قرار گرفته است.
مارتین رامیرز که بعد از مهاجرت به آمریکا در سال 1925 با تشخیص شیزوفرنی کاتاتونیک در بیمارستان بستری شد ، در طول سال‌های بستری در بخش روانی بیمارستان 300 نقاشی مسحور‌کننده کشید.
اکنون بیشتر کارهای وی در موزه هنرهای مردمی منهتن به نمایش گذاشته شده است.
در 30 سالگی رامیرز همسر حامله و سه فرزندش را ترک کرد تا در شمال کالیفرنیا کاری برای خود پیدا کند ولی 6 سال بعد رامیرز مانند بسیاری دیگر از مهاجران دچار
افسردگی شدید شد. رامیرز انگلیسی نمی‌دانست و با وجود اینکه محتمل بود به مراقبت پزشکی نیاز نداشته باشد ، خیلی زود بستری شد. بسیاری از بیماران بخش حالت تهاجمی داشتند و رامیرز بیشتر اوقات ، زیر نیمکت‌ها پناه می‌گرفت.
رامیرز در طول 30 سال بستر به ندرت صحبت می‌کرد و وقتی برادرزاده‌اش برای برگرداندن وی به مکزیک به دیدنش آمد ، وی با بازگشت مخالفت کرد. رامیرز در سال 1963 در 68 سالگی فوت کرد.
سلام دکتر
چند وقت که همیشه به شما سر می زنم. شاید بیش از یک سال.
ولی این اولین کامنت منه.
این قدر از سایت شما خوشم اومده که اسم وبلاگ خودم رو هم از شما گرته گرفتم.
خوشحال میشم یه سر هم به من بزنی.
فرهاد قطبی راوندی
ما به رندی افسانه کردند
پیران جاهل ,شیخان گمراه