کپی‌رایت!

چند ماه پیش با دو خبرنگار روزنامه می خواستم قرارداد ببندم، دستیارم با اونها صحبت کرد . مبلغی که برای کار نیمه وقت می خواستند چند برابر حقوقشان به صورت تمام وقت در روزنامه بود. وقتی دلیلش را پرسیدم. جوابی داد که امروز شما نتیجه اش را نوشته اید. گفتند کار برای سایت ها سخت هست. سایتها تولید می کنندو روزنامه ها با کپی صفحات خود را پر می کنند . . . البته بنده عطایشان را به تعطیلی کارم بخشیدم! دزد پروری هم مرامی شده برای خودش

ایرانی جماعت کلا ارزشی برای کارهای دیگران دیگران قائل نیستند.
اگر دقت کرده باشید میزان مقالات مروری (که البته اکثرا واقعا هم مروری نیستند بلکه چهل تکه ای ناجوری از مقالات مختلف هستند) از مقالات پژوهشی بسیار بالاتر است.
هنر کپی پیست هم که نزد ایرانیان است و بس. مخصوصا در حوزه وبلاگها. با توجه به رویه دولت در مورد وبلاگها و اینکه ور قانون هیچ حق مالکیت معنوی برای موارد اینترنی پیش بینی نشده، خیلیها به خودشان حق می دهند که بدون ذکر منبع از این دریای اطلاعات به رایگان استفاده کنند و بابت آن حق التحریر هم بگیرند.

واقعا متاسف شدم، واقعا باید یک کاری کرد، توی مورد من بعد از بارها زنگ زدن و پی گیری روزنامه اعتماد(؟) قبول کرد که مطلب مال من بود و قول چاپ معذرت خواهی رو داد که هیچ وقت اینکار انجام نشد. واقعا باید یه حرکت جمعی بکنیم.

بیچاره دنبال یه لقمه نونه

مجدداً سلام آقای دکتر،
بنده شخصا به عنوان یک کارشناس در زمینه مطبوعات کامپیوتری به ماهنامه وب 22098510 تلفن زدم و ماجرا را بازگو کردم. شخص مسؤل خانمی بود و در همان حال که با من صحبت می کردند، همین سایت را همزمان ویزیت کردند! ایشان بلافاصله گفتند ما آقای سلیمانی را به صورت کامل می شناسیم و سیاست نشریه ما مبتنی بر کپی رایت است. ایشان ضمن قدردانی از اطلاع بنده، خاطرنشان کردند که حتماً با نویسنده محترم (جناب آقای سلیمانی) تماس خواهند گرفت و ماجرا را پیگیری خواهند کرد. امیدوارم هرچه سریع تر از طریق همین وب سایت نتیجه را به اطلاع (دکتر مجیدی) و ما خوانندگان وب سایت ایشان برسانند.
و در انتها ضمن آرزوی توفیق برای ماهنامه قدیمی وب، امیدورایم دیگر شاهد چنین وقایعی نباشیم!

با تشکر
پیام طراوتی
کارشناس تحریریه ماهنامه رایانه خبر

سلام دکتر
میشه یکی واسم توضیح بده من اصلا موضوع را نفهمیدم

علیرضا جان این یه امر عادی آرشیو وبلاگ من از 2003 از همون موقع تا حالا هم بیشتر از n بار مطالب خودم رو با اسم دیگران توی روزنامه و مجلات مختلف دیدم، بعضی وقتا فکر میکنم اگر اینجا هم مثل بلاد کفر بابت چاپ مطالب یک وبلاگ به نگارنده ش باید پرداختی صورت میگرفت احتمالا بخشی از خرجای زندگیم به سادگی از همین راه تامین می شد ولی خوب صد حیف و هزارن حیف که اینجا بلاد گل و بلبل است!

وقتی دانشجوهای ما پایان نامه رو کپی می کنن این مقاله ها که دیگه چیزی نیست!
شاید این هم مسیری باشه که سال ها طول بکشه تا یاد بگیریم چطور باید ازش گذشت. مثل ماشینی که این همه سال تو این مملکت بود و تازه چند ساله به لطف جریمه یاد گرفتیم ببندیم و تازه خیلی ها هنوز هم با افتخار ازش فرار می کنن!

سلام.خسته نباشید… بابت زحماتی که می کشید و کار فرهنگی که انجام میدید.
شاد باشید.